U nastavku se možete bliže upoznati sa radom prevoditeljki koje su za našu izdavačku kuću prevele eseje Džejmsa Boldvina „Sledeći put – vatra”, kao i roman „Krvave latice” Ngugija va Tionga.
Ivana Maksić je završila master studije engleskog jezika i književnosti na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu. Piše poeziju, crtice, eseje i prevodi sa engleskog jezika. Prevela je zbirku poezije afroameričkog bit pesnika Boba Kaufmana „Samoće prepune usamljenosti” (Peti talas, 2013), studiju Stjuarta Hola „Zapad i ostatak sveta: diskurs i moć” (Karpos, 2018), oglede Džona Berdžera „Načini gledanja”, poeziju Dajane di Prime „Revolucionarna pisma”. Za našu izdavačku kuću prevela je eseje Džejmsa Boldvina „Sledeći put – vatra”.
Ana Selić je diplomirala i magistrirala na katedri za italijanski jezik i književnost, na Filološkom fakultetu u Beogradu, kao i engleski jezik i književnost na Univerzitetu Karlton u Otavi. Prevodi sa engleskog, italijanskog i ruskog. Radi kao prevodilac za engleski jezik i šef prevodilačkog tima u Novinskoj agenciji Beta. Prevela je sa engleskog nekoliko romana Isaka Baševisa Singera, Dž. R. Tolkina i Rebeke Vest, „Crni album” Hanifa Kureišija, „Rečnik anđela” Gustava Dejvidsona, „Ulica Migel” V. S. Najpola. U našoj izdavačkoj kući njen prevod romana „Krvave latice” Ngugija va Tionga doživeo je reizdanje.